قرآن کریم.
آلنجف، الشیخ حسین ابن الحاج محمد (1435)، دیوان الشیخ حسین ابن الحاج محمد آلنجف، تحقیق وشرح؛ قیس العطّار ورضاعرب، بغداد: دارالفرات.
احمدی، بابک (1378)، ساختار و تأویل متن، چاپ چهارم، تهران: مرکز.
بنیس، محمد (1979)، ظاهرة الشعر العربی المعاصر فی المغرب، بیروت: دار العودة.
جمعه، حسین (2003)، المسبار فی النقد الأدبی، دمشق: اتحاد الکتاب العرب.
حسینی‌‌بحرانی، سید هاشم بن سلیمان (1415)، البرهان فی تفسیر القرآن، قم: مؤسسة البعثة، مرکز الطباعة و النشر.
حلبی، أحمد طعمة (2007)، «اشکال التناص الشعری شعر البیاتی أنموذجا»، مجلة الموقف الأدبی، العدد 430، صص 60-83.
خزعلی، انسیه (2009)، «التناص الدینی فی الأدب اللبنانی المعاصر»، مجلة علوم الإنسانیة الدولیة، العدد16، صص61-89.
راستگو، محمد (1385)، تجلّی قرآن و حدیث در شعر فارسی، تهران: سمت.
شاهرخی‌‌شهرکی، فرنگیس و همکاران (1396)؛ «خوانش رابطة بینامتنی شعر رضوی معاصر و قرآن کریم»، فرهنگ رضوی، سال پنجم، شماره 18، صص117-143.
عزام، محمد (2005)، شعریهْ الخطاب السردی. دمشـق: منشـورات اتحاد الکتاب العرب.
عطا، احمد محمد (2007)، التناص القرآنی فی شعر جمال الدین بن نباته المصری. المؤتمر الدولی الرابع لکلیهْ الألسن بجامعهْ المنیا.
قرائتی، محسن(1383)، تفسیر نور، چاپ یازدهم، تهران: مرکز فرهنگى درس‌‌هایى از قرآن.
قرشی‌‌بنایی؛ علی‌اکبر(1374)، تفسیر أحسن الحدیث، تهران: بعثت.
مختاری، قاسم و همکاران (1392)؛ «بینامتنیت قرآنی و روایی در شعر دعبل خزاعی»، پژوهش‌های ادبی- قرآنی، دوره 1، ش 1، صص1-15.
مفتاح، محمد (1992)، تحلیل الخطاب الشعری (استراتیجیة التناص)، الدار البیضاء: المرکز الثقافی العربی.
موسی، خلیل (2000)، قرائات فی الشعر العربی الحدیث والمعاصر. دمشق: اتحاد کتاب العرب.
)
