راهنمای نویسندگان

 دانلود راهنمای نویسندگان
  • راهنمای نویسندگان فصلنامه قرآن، فرهنگ و تمدن
  • ورود به سامانۀ qcc.quran.ac.ir، سپس ثبت‌نام کامل نویسنده یا نویسندگان و مشخص نمودن نویسنده مسئول؛
  • بارگذاری مقاله بدون ذکر مشخصات نویسنده یا نویسندگان همراه با چکیده و منابع. لازم است مشخصات نویسنده یا نویسندگان همراه با درجۀ علمی، محل خدمت، تلفن تماس و نشانی پست الکترونیک در پنجرۀ «مشخصات نویسندگان» وارد شود.
  • توجه به نکات زیر:
  • مقالۀ ارسالی نتیجۀ پژوهش نویسنده یا نویسندگان در حوزه‌های مرتبط با قرآن، فرهنگ یا تمدن اسلامی باشد.
  • مقاله قبلاً در دیگر نشریات علمی داخل یا خارج از کشور به چاپ نرسیده باشد و نویسنده یا نویسندگان تا زمان تعیین تکلیف آن در فصلنامۀ قرآن، فرهنگ و تمدن، آن را برای مجلات دیگر ارسال نکنند.
  • رتبۀ علمی نویسنده در هنگام چاپ مقاله، همان رتبه‌ای است که وی هنگام پذیرش مقاله داشته است.
  • زبان مجله فارسی است؛ اما لازم است نویسنده یا نویسندگان چکیدۀ مقالات را به سه زبان فارسی، انگلیسی و عربی ارائه کنند.
  • مقالات مستخرج از پایان‌نامه باید تأیید استاد راهنما را به همراه داشته باشد و نام استاد مشاور نیز، در صورت وجود، در مقاله ذکر شود.
  • مسئولیت صحّت یا سقم مطالب مقاله از جهت علمی و حقوقی به عهدۀ نویسنده یا نویسندگان است.

 

 

 

  • دستور‌العمل نگارش مقاله
  • لازم است مقاله با متنی روان و گویا و با مراعات ضوابط دستور زبان فارسی نگارش شود. اگر مقاله از نظر رعایت جنبه‌های ویرایش زبانی واجد حداقل‌های لازم تشخیص داده نشود، جهت انجام ویرایش ادبی به نویسنده عودت می‌گردد.
  • اجزای الزامی در ساختار مقاله‌های ارسالی به قرار زیر است:

الف) عنوان که باید کوتاه و گویای محتوای مقاله باشد؛

ب) چکیده شامل حداقل 200 و حداکثر شامل 250 کلمه. لازم است چکیده در ‌عین اختصار، بیان‌کنندۀ مسئلۀ پژوهش و راه‌حل آن باشد و ضمن اشاره به نتایج و دستاوردها، با عبارت‌پردازی روشن و روان نگاشته شود؛

ج) واژگان کلیدی شامل حداقل سه و حداکثر پنج کلمه. این واژگان باید از میان کلماتی انتخاب شود که نقش نمایه و فهرست را ایفا و کار جستجوی الکترونیکی را آسان می‌کند؛

 د) بیان مسئله مشتمل بر زمینه‌سازی لازم برای ورود به بحث اصلی، تبیین دقیق مسئلۀ تحقیق، مروری بر پیشینۀ پژوهش و بیان مختصر تمایزهای آن نسبت به کارهای مشابه، بیان پرسش‌های پژوهش و روش تحقیق است؛

هـ) بدنۀ اصلی که بخش اصلی مقاله را شکل می‌دهد و نویسنده باید با انتخاب عناوین اصلی و فرعی مناسب و لحاظ ترتیب منطقی برای آن‌ها، گام‌های لازم برای دستیابی به پاسخ مسئلۀ تحقیق را بپیماید؛

و) نتیجه‌گیری که نشان‌دهندۀ مهم‌ترین دستاوردهای پژوهش است؛

ز) فهرست منابع؛

ح) پیوست‌ها (در صورت لزوم).

** نکتۀ بسیار مهم: تمامی عناوین، به جز چکیده و نتیجه‌گیری، باید از راست به چپ و با ملاحظۀ اصلی یا فرعی بودن عنوان شماره‌گذاری شود.

  • لازم است در مورد متن مقاله موارد زیر رعایت شود: 
  • متن مقالات ارسالی به‌ زبان فارسی و در ‌قالب برنامه Word 2013 تهیه شود.
  • عبارت‌ های فارسی با قلم IRLotous13، عبارت‌های عربی با قلمBbadr 13 ، عبارت لاتین با 10TimesNewRoman و پاورقی‌ها با فونت IRLotous12 تایپ شود.
  • لازم است نام کتاب‌ها در سراسر مقاله به صورت برجسته و مورب باشد: المیزان.
  • بین علائم نگارشی و کلمۀ قبل از آنها فاصله درج نمی‌شود؛ اما بعد از علائم نگارشی درج فاصله لازم است.
  • آیات قرآن یا یک سانتی‌متر تورفتگی، از دیگر بخش‌های متن متمایز شود و در صورت استفاده از کلمات یا عبارت‌های آیات قرآن در متن، برای تمایز آن‌ها از گیومه استفاده شود. لازم است متن آیات اعراب‌گذاری کامل و صحیح داشته باشد. برای دریافت متن آیات استفاده از نرم افزار الشامله، سایت ir، نرم‌افزار قرآن در word یا نرم‌افزارهای نور پیشنهاد می‌شود.
  • نشانی آیه در متن و پس از آیه، داخل پرانتز ذکر شود و ترجمۀ آیه نیز در صورت نیاز، در ادامۀ آن بیاید. اگر بخشی از آیه ذکر نمی‌شود، با علامت سه نقطه «...» مشخص گردد.
  • روایات و ابیات شعری هم در صورت استفاده، لازم است حرکت‏گذاری و ترجمه شود.
  • برای ترجمۀ آیات قرآن، ترجیحاً از ترجمۀ فولادوند استفاده شود. در فهرست منابع و پس از ذکر قرآن کریم به عنوان نخستین منبع، لازم است نام مترجم هم ذکر شود: قرآن کریم، ترجمۀ فولادوند.
  • در صورت استفاده از ترجمۀ خاصی از نهج البلاغه نیز، نام مترجم در فهرست منابع، پس از نام منبع ذکر شود.
  • متن مقاله حداقل 6000 و حداکثر 8000 کلمه باشد.
  • عنوان‌های اصلی و فرعی، به‌جز چکیده و نتیجه‌گیری، در متن شماره‌گذاری و به‌ صورت اصلی به فرعی، از راست به چپ مرتب شود. نمونه:
  1. مفهوم‌شناسی تأویل

1-1. تأویل در لغت

1-2. تأویل در اصطلاح

1-2-1. تأویل نزد متقدمان

1-2-1-1. از نظر ابن‌تیمیه

1-2-2. تأویل نزد متأخران ...

1-2-2-5. از نظر علامه طباطبایی

  • رعایت دستور خط فارسی مصوّب فرهنگستان زبان و ادب فارسی، به‌ویژه در رابطه با جدا یا سرهم‌نویسی کلمات مرکب و استفاده از نیم‌فاصلۀ استاندارد (ترکیب کلیدهای Shift+ctrl+2) الزامی است.
  • یاء نشانۀ اضافه حتماً به صورت مقابل درج شود: ترجمۀ دقیق.

از درج نکردن یا درج یاء نشانۀ اضافه به شکل «ترجمه‌ی دقیق» خودداری نمایید.

  • برای نوشتن عبارات دعایی، مانند «صلی الله علیه وآله» و «علیه السلام» و مانند آن، تنها از علائم اختصاری (ص) و (ع) یا علامت مناسب دیگر استفاده و از اشکال دیگر یا کاراکترهای متناسب با فونت علائم اجتناب گردد.
  • شکل لاتین نام‌های خاص و واژه‌های تخصصی و ترکیبات خارجی با ذکر شماره در پانوشت درج شود.
  • ترجمۀ انگلیسی عنوان مقاله، چکیده، کلیدواژه‌ها و فهرست منابع در فایلی جداگانه، همراه مقاله ارسال شود. فهرست منابع انگلیسی هم به همان ترتیب منابع فارسی تنظیم گردد.
  • چنانچه در پژوهش، برای اولین بار روشی نوین عرضه شده باشد، جزئیات آن باید با توضیح بیشتر در بخش «بیان مسئله» و بیان روش پژوهش ذکر شود.
  • ارجاعات به صورت درون‌متنی و مطابق این الگو باشد: (نام خانوادگی مؤلف، سال انتشار، شماره جلد، صفحه).

نمونه: (مطهری، 1370ش، ج3، 92).

** شیوۀ ارجاع به کتاب‌ها، مقالات مجلات و مقالات دایرة‌المعارف، یکسان و طبق الگوی فوق است.

  • در ارجاع به منابع الکترونیک، به‌ ترتیب، نام خانوادگی نویسنده، نام منبع (اگر کتاب است، به صورت برجسته و مورب و اگر مقاله است، داخل گیومه) و تاریخ مشاهدۀ مطلب، داخل پرانتز ذکر شود.

نمونه: انصاری، «نسخه‌ای جدید از رجال ابن غضائری»، ضمن پایگاه اینترنتی کاتبان1 [در پانوشت، نشانی صفحۀ اینترنتی درج شود]، مشاهده در 25/ 9/ 1398ش.

  • اگر ارجاع بعدی بلافاصله به همان مأخذ باشد از «همان» و اگر به مأخذ دیگری از همان نویسنده باشد از «همو» استفاده شود و در ادامه، سایر مشخصات مورد نیاز درج گردد.
  •   چنانچه از یک مؤلف در یک سال چند کتاب منتشر شده باشد، برای تفکیک آن‌ها، سال انتشار در فهرست منابع و نیز در ارجاعات درون‌متنی همراه با حروف الفبای فارسی بیاید.

نمونه: (طباطبایی، 1388 الف، ج2، 34 ؛ طباطبایی، 1388 ب، 12).

  • از نقل قول مستقیم تنها در موارد ضرورت استفاده شود. نقل قول‌های کمتر از دو سطر داخل گیومه و بیشتر از دو سطر با یک سطر تورفتگی درج شود.
  • اطلاعات کتاب‌شناختی منابع ‌استفاده‌شده به تفکیک زبان فارسی، عربی و لاتین در پایان مقاله، به‌ ترتیب حروف الفبا و بر‌ اساس نام مؤلف، به ترتیب زیر نوشته شود:

کتاب: نام خانوادگی، نام (سال نشر با ذکر نشانه اختصاری شمسی، قمری یا میلادی)، نام کامل اثر به‌ صورت برجسته و مورب، نام مترجم/ محقق/ مصحح [با الگویِ «ترجمۀ/تحقیق/تصحیح یا به کوشش]، محل نشر: ناشر، نوبت چاپ.

مقالات: نام خانوادگی، نام (سال نشر با ذکر نشانه اختصاری شمسی، قمری یا میلادی)، «عنوان مقاله»، عنوان مجله به‌ صورت برجسته و مورب، سال، شماره، صفحات مقاله.

مدخل دایرةالمعارف: نام خانوادگی، نام نویسنده (سال نشر با ذکر نشانه اختصاری شمسی، قمری یا میلادی)، «عنوان مدخل»، نام دایرةالمعارف، محل نشر: ناشر، نوبت چاپ.

پایان‌نامه: نام خانوادگی، نام دانشجو، (سال دفاع با ذکر نشانه اختصاری شمسی)، عنوان پایان‌نامه به‌ صورت برجسته و مورب، نام و نام خانوادگی استاد راهنما، دانشکده، دانشگاه.

منابع الکترونیک: نام خانوادگی ، نام، (تاریخ مشاهده)، عنوان کتاب یا «عنوان مقاله»، نشانی  URL.

  • ترجمه فهرست منابع، به روش APA و به ترتیب منابع فارسی تهیه شود.
  • برای آثار بدون محل نشر نشانه اختصاری «بی‌جا»، برای آثار بدون سال نشر نشانه اختصاری «بی‌تا» و برای آثار بدون نام ناشر نشانه اختصاری «بی‌نا» به کار رود.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  • اصول اخلاقی نویسندگان
  • ارائه مقالات بصورت علمی، منسجم و مطابق با استاندارد نشریه؛
  • ارائه داده‌های خام در صورت نیاز؛
  • اصالت مقاله؛
  • عدم انتشار همزمان یک مقالۀ ارائه‌شده، پذیرفته‌شده یا منتشرشده؛
  • ارجاع دهی مناسب در متن مقاله و کتاب‌نامه: رعایت کامل حقوق سایر اشخاص در مقاله با ذکر دقیق همۀ کتاب‌ها، نشریات و پایگاه‌های اینترنتی و سایر تحقیقات که حاصل تلاش و اندیشۀ دیگران است؛
  • ذکر نویسنده مسئول و همکاران در مقاله.  نویسنده مسئول مقاله کسی است که مسئولیت گروه پژوهشی و صحت کل پژوهش را به عهده دارد و از سوی سایر نویسندگان، مسئولیت مکاتبات و پاسخگویی به ابهام‌ها و ایرادهای مطرح‌شده در مورد مقاله و انتقال نظرات مهم به سایر نویسندگان را بر عهده می‌گیرد؛
  • اطمینان نسبت به وجود نام و اطلاعات تمامی نویسندگان در مقاله؛
  • اعلام وجود خطاهای اساسی در مقاله در هر مرحله از فرآیند بررسی و انجام اقدامات مقتضی.